آسیب شناسی روانی و مشکلات شخصی ـ ارتباطی زنان قربانی خشونت خانوادگی

طرح مسأله: با توجه به آثار و عواقب بسیاری که برای خشونت خانوادگی شناخته شده، این پژوهش به شناسایی آسیب شناسی روانی و مشکلات شخصی ـ ارتباطی زنان قربانی خشونت پرداخته است. روش: این مطالعه از نوع مطالعات زمینه یابی بود که با روش مقطعی انجام شد. تعداد 230 زن متأهل از مناطق 2 و 5 و 12 و 18 شهر تهران در مطالعه شرکت نمودند و داده های پژوهش با استفاده از مقیاس تاکتیک های تعارضی و فهرست علائم تجدید نظر شده 90 آیتمی جمع آوری شد. یافته ها: قربانیان عمدتاً در خرده مقیاس های مربوط به نشانگان خشم، نشانگان شخصت مرزی، سابقه بزهکاری، تعارض، نشانگان افسردگی، سابقه خشونت جنسی، اسنادهای منفی، تعهد ارتباطی، آشفتگی ارتباطی، یکپارچگی ارتباطی، یکپارچگی اجتماعی و بالاخره سوء مصرف مواد از خرده مقیاس های پرسش نامه مشکلات شخصی ـ ارتباطی بر اساس خرده مقیاس های فهرست علائم تجدید نظر شده 90 آیتمی به طور معناداری در علائم جسمانی کردن، حساسیت بین فردی، افسردگی، افکار پارانوئیدی و بالاخره شاخص کل علائم مثبت با گروه غیرقربانی تفاوت داشتند. نتایج: خشونت خانوادگی با آسیب های روانی و مشکلات شخصی و ارتباطی عمده در زنان قربانی خشونت همراه است؛ برخی از این مختصات را می توان زمینه ساز مورد خشونت واقع شدن و برخی را پیامد آن تلقی نمود.